Of humanisten nu wel of niet in een godheid geloven, ze zijn vooral bezig met hun leven hier op aarde. Hier moet het immers gebeuren, hier moeten ze zelf vorm geven aan hun leven. Ze noemen dat ook wel levenskunst. De dood zorgt ervoor dat het eigen leven begrensd is, dat tijd kostbaar is en mensen er zelf wat van moeten maken.
De kunst van het sterven hoort ook bij die levenskunst. Euthanasie kan daar deel van uitmaken, juist omdat het zelf maken van keuzes zo belangrijk is. Er zijn humanistische raadslieden die stervenden kunnen bijstaan.